DE HERDERSHOND
TONEELSTUK GEBASEERD OP KRONIEK EENER PAROCHIE VAN JACQUES SCHREURS
Dagboek van een Herdershond, onder regie van Willy van Hemert, was van 1978 tot 1980 als televisieserie te zien bij de KRO. De rol van de jonge kapelaan Erik Odekerke werd destijds gespeeld door Jo de Meyere. De serie trok per aflevering zo'n 7 miljoen kijkers.
'Schreurs bereikte in z’n eentje meer mensen dan alle priesters op de kansel tezamen'
Het toneelstuk, dat Dick van den Heuvel jaren geleden voor de Plankeniers schreef, verhaalt over de naïeve kapelaan die in 1914 in een Limburgse gemeente wordt geplaatst. Door zijn sociale bewogenheid en zijn verlegenheid steekt hij sterk af bij zijn baas, pastoor Bonhomme. De laatste is conservatief, en een Bourgondisch levensgenieter. Erik Odekerke komt als gevolg van zijn naïviteit regelmatig in botsing met de lokale bevolking, maar weet zich gesteund door zijn Engelbewaarder en door zijn vriend Lumens.
Vorige seizoen was de musical 'Dagboek van een Herdershond' een groot succes in Limburg. In september is de musical ook nog eens live op televisie te zien. Bij het Noord Hollands Toneel zult u het zonder de liedjes moeten doen.
JACQUES SCHREURS
De televisieserie, de musical en het toneelstuk zijn gebaseerd op de driedelige roman van pater Jacques Schreurs. In zijn roman Kroniek eener parochie, met Erik Odekerke als hoofdpersoon, beschrijft Schreurs deels zijn ervaringen als kapelaan ten tijde van de opkomst van de mijnindustrie in Zuid-Limburg. Met alleen al de kijkers die naar de serie keken bereikte Jacques Schreurs in z'n eentje meer mensen dan alle priesters op de kansel tezamen.
Pater Schreurs (links)en Jo de Meyere als Kapelaan Odekerke
GLOBAAL
.jpg)
BEZORGD
Tekst
Dick van den Heuvel
Cast
Met o.a. Allard Jim van der Heyden als Erik Odekerke,
Ronald van der Woude, Peter van Bokhorst e.v.a.
Decorontwerp en grafische vormgeving
Peter van Bokhorst
Lichtontwerp
Mico van Zalingen
Hoofdtechniek
Joshua Smit
Met speciale dank aan
Dick van den Heuvel
JACQUES SCHREURS
De televisieserie, de musical en het toneelstuk zijn gebaseerd op de driedelige roman van pater Jacques Schreurs. In zijn roman Kroniek eener parochie, met Erik Odekerke als hoofdpersoon, beschrijft Schreurs deels zijn ervaringen als kapelaan ten tijde van de opkomst van de mijnindustrie in Zuid-Limburg.
Schreurs wordt in 1893 geboren. Als misdienaar droomt hij van een toekomst als priester-missionaris. Op veertienjarige leeftijd gaat hij naar Tilburg naar het seminarie van de Missionarissen van het Heilig Hart. Hij treedt in en studeert twee jaar wijsbegeerte en vier jaar theologie. In 1919 ontvangt hij zijn priesterwijding en in 1920 wordt hij leraar Nederlands aan het seminarie te Tilburg. In 1923 wordt hij kapelaan in Sittard-Overhoven. In deze periode opent ook de Staatsmijn Maurits. Als jonge kapelaan maakt hij de sociale gevolgen van de mijnindustrie volop mee. Naast zijn parochiewerk heeft hij veel literaire activiteiten ontplooid. Voor Schreurs is schrijven een ambacht en een roeping. Van zijn hand verschijnen zes romans, vijftien dichtbundels, vier biografieën en twee reisboeken. Daarnaast beslaat zijn oeuvre eenendertig toneelstukken, teksten voor oratoria, filmscenario’s en enkele honderden bijdragen voor verschillende media. Hij heeft ook de teksten voor de Passiespelen in Tegelen geschreven, die versie in 1940 voor het eerst wordt opgevoerd. Voor het 700-jarig bestaan van Sittard schrijft hij het spel Rampjaar 1677 en voor Susteren Het spel der Heiligdomsvaart.
VERZET
In de oorlogsjaren blijft hij als priester zorgen voor joden, vluchtelingen en onderduikers. In Meterik raakt hij betrokken bij het plaatselijke verzet. In juni 1943 komt hij in contact met Antonie Damen. Schreurs vertrouwt hem volledig en introduceert hem bij de verzetsgroep. Deze groep heeft onderduikers ondergebracht in de Schadijkse Bossen. Damen infiltreert in de groep en licht zijn Duitse superieuren van de inlichtingendienst in. Op 19 augustus 1943 kamt de Sicherheitspolizei de bossen uit en verricht zestien arrestaties, waaronder Jacques Schreurs.
Hij belandt in de beruchte Scheveningse gevangenis ‘Het Oranjehotel’. Hij wordt er ter dood veroordeeld. In deze periode van zijn leven breekt een onbeschrijflijk ellendige tijd aan: honger, koude, gesnauw van Duitse bewakers, martelingen, en het rammelen van de sleutels als midden in de nacht weer iemand wordt gehaald voor executie. Op 11 februari 1944 wordt hij plotseling vrijgelaten dankzij een medewerker van de Duitse inlichtingendienst, met wie hij in de jaren dertig heeft kennisgemaakt. Zijn oorlogservaringen heeft hij beschreven in De celgedichten van no. 738, verschenen in zijn bundel Eiland der eenzamen. Deze bundel heeft hij na de oorlog aan koningin Wilhelmina aangeboden, die daarna, getroffen door de gedichten van Schreurs, in 1946 de Passiespelen in Tegelen heeft bezocht.
KRONIEK
Na de oorlog volgt een explosie aan proza, poëzie en toneel. Schreurs heeft zich zelfs aan een hoorspel gewaagd met als thema het verzet. In 1948 verschijnt zijn driedelige roman Kroniek eener parochie. In 1958 ontvangt hij de Culturele Prijs van de Provincie Limburg. Op 31 januari 1966 overlijdt hij. Hij is begraven op het kloosterkerkhof te Stein.
