Het Werkteater werd in 1970 opgericht. Doel van de twaalf initiatiefnemers was het toneel veranderen. In de eerste plaats door zichzelf te vernieuwen: alles wat hen als acteur was aangeleerd werd overboord gezet. Maar ook regisseurs, directeurs, toneelteksten en premières gingen in de ban. En de spelers wilden een nieuw publiek vinden, ook voor mensen spelen die nooit naar het theater gingen. Het Werkteater was een collectief dat zijn eigen stukken maakte, op zijn eigen voorwaarden. Belangrijk uitgangspunt was dat in de voorstellingen steeds gewone, echte mensen centraal stonden, met herkenbare emoties. De groep heeft onderwerpen als stervensbegeleiding, criminaliteit, oud worden en eenzaamheid voor het eerst op een directe manier in het theater aangeroerd. Het repertoire van Het Werkteater is daarmee tevens een staalkaart van wat er allemaal gaande was in de Nederlandse samenleving van de jaren zeventig en tachtig. Het Werkteater ontving kunstsubsidie van de overheid.